ایران درحالی با معضل محدودیت منابع آبی و فرسایش سه برابری خاک نسبت به سایر کشورها روبروست که به اعتقاد کارشناسان، حفاظت از خاک، نگهداشت منابع آبی را در پی دارد. فرسایش خاک یک پروسه منفی طبیعی و غیرطبیعی است که در مناطق خشک و نیمه خشک و مناطق سیلاب زده رخ می‌دهد و منجر به از دست رفتن حاصلخیزی خاک می شود به طوری که نه تنها دیگر گیاهی در آن رشد نمی کند بلکه با پدیده بیابانی شدن مواجه می شویم که به طور عمده چنین حوادثی در کشورهای آسیای میانه رخ می دهد.

هوشنگ جزئی مدیرکل دفتر آبخیزداری و حفاظت خاک سازمان جنگل ها و مراتع در گفت و گو با خبرنگار اقتصادی ایرنا اظهار داشت: براساس یافته های ایستگاه های رسوب سنجی، سالانه 7/16 تن در هکتار، فرسایش خاک در ایران داریم که نسبت به آمار جهانی سه برابر بیشتر است. وی افزود: البته میزان فرسایش خاک در برخی حوزه ها همچون کارون، کرخه و سفید رود متفاوت از سایر مناطق دیگر کشور است.
وی استفاده نادرست از عرصه های منابع طبیعی، کشاورزی ناصحیح، بهره برداری نادرست از معادن، جاده سازی ها و سدسازی های اشتباه را از عوامل مهم در فرسایش خاک دانست و گفت: فشار بیش از حد وجود دام در مراتع باعث می شود پوشش گیاهی از وضعیت مطلوب خود در حفظ خاک، خارج شود. کشاورزی ناصحیح در دیمزارها و اراضی شیب دار با نحوه شخم زنی و آنچه در ایران مورد استفاده قرار می گیرد و حرکت های توده ای و زمین لغزش در اثر جابجایی نادرست خاک معادن، جاده سازی ها و رعایت نکردن اصولی ابنیه ها و ساخت و سازهای عمرانی موجب تشدید فرسایش خاک شده است.